Relacje z wakacji

Dominikana jest drugim co do wielkości państwem na Morzu Karaibskim. Zajmuje ona ok. 2/3 powierzchni wyspy Haiti, która leży w środku obszaru regularnie nawiedzanego przez huragany (czerwiec – wrzesień; pora deszczowa). Znajduje się ona w strefie klimatu podrównikowego wilgotnego. Na terenie wyspy znajduje się aż osiem pasm górskich wraz z najwyższym szczytem Karaibów – Pico Duarte (3175 m.n.p.m.). Dominikańską florę i faunę można podziwiać w parkach narodowych Kordyliery Środkowej. Wybrzeża tego państwa są gęsto porośnięte lasami namorzynowymi, których splątane, zanurzone w wodzie korzenie są domem czapli oraz pelikanów. W wodach zatoki Samaná często pojawiają się wieloryby Humbaki.

Republika Dominikańska została odkryta przez Krzysztofa Kolumba w 1492 roku. W konsekwencji czego postępowała tu stopniowa hiszpańska kolonizacja. Najstarszym europejskim osiedlem w obu Amerykach jest stolica Dominikany – Santo Domingo.

Na wyspie powstawały kolonie afrykańskich niewolników czy francuskich osadników. Zachodnia część wyspy, znana jako Saint-Domingue, wyodrębniła się jako państwo Haiti w 1804 roku. Dominikana zaś była pod okupacją haitańską (lata 1821 – 1865) i swoją niepodległość uzyskała dopiero w 1844. W latach 1861-1865 ponownie znalazła się pod hiszpańską okupacją, a następnie okupowały ją amerykańskie wojska (1916-1924). Rok 1930 rozpoczął erę dyktatora Trujillo, trwającą aż do 1961. Wtedy to Dominikaną po raz pierwszy zaczął rządzić prezydent.

Tradycje lokalne Dominikany są mieszanką wpływów z kultur: hiszpańskiej, afrykańskiej i amerykańskiej.

Większość ludności Republiki Dominikańskiej stanowią katolicy. Zamieszkująca ten kraj czarna ludność wyznaje także animizm czy voodoo.

Językiem urzędowym Dominikany jest hiszpański.

Produkuje się tu cukier, kawę, tytoń. Eksportuje się także złoto i inne metale.

Walutą jest tu dominikańskie peso (DOP). Czas ustawia się o sześć godzin wstecz od polskiego.

Od polskich obywateli wjeżdżających na terytorium Dominikany wymaga się paszportu, okazania biletu powrotnego oraz wykupionej na granicy karty turystycznej. Dzieci do lat 13 muszą podróżować pod opieką rodziców lub opiekunów. Leki przepisane przez lekarza oraz zwierzęta domowe (pies, kot; zaszczepione przeciw wściekliźnie) wwożone są bez podatku. Turyści muszą zameldować się w miejscu pobytu oraz wypełnić odpowiedni formularz. W większości stref turystycznych ceny są podobne. Najlepiej jest płacić gotówką w dolarach amerykańskich (obiad w restauracji to 8-15 USD). Turystom z Europy zaleca się szczepienia przeciw żółtej febrze, dyfterytowi, tężcowi, zapaleniu opon mózgowych typu A i C oraz wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B.

Najlepszym rodzajem transportu na Dominikanie jest samochód (40 dolarów za dzień; trzeba mieć ukończone 25 lat i posiadać prawo jazdy oraz kartę kredytową lub paszport jako depozyt) bądź autobus.

Republika Dominikańska nie posiada polskiej placówki dyplomatycznej, na jej terenie akredytowany jest Ambasador RP w Meksyku.

Znaczną część dochodów tego państwa przynosi turystyka. Na całej wyspie Haiti to Dominikana ma najlepiej rozwiniętą pod tym względem infrastrukturę. Najbardziej znanymi regionami są Punta Cana oraz Puerto Plata. Znajdują się tam kompleksy hotelowe międzynarodowych sieci, położone bezpośrednio przy plażach, jednych z najpiękniejszych na Karaibach. Każdego roku Wybrzeże Kokosowe czy Bursztynowe przyciąga turystów z całego świata. Są oczarowani wspaniałą pogodą, malowniczymi plażami oraz otwartymi i gościnnymi rodowitymi Dominikanami.

Najatrakcyjniejsze rejony Dominikany:

– Santo Domingo – jest najważniejszym miejscem na wyspie, stolicą („la capital”) oraz stanowi serce kulturalnych wydarzeń. Miasto założył Bartolomeo Kolumb (brat Krzysztofa) w 1496 roku. W urokliwej Zonie Colonial (stare miasto) można znaleźć wiele pamiątek z kolonialnej przeszłości tego regionu. Turyści mogą zachwycać się tu najstarszym kościołem, najstarszą fortecą, brukowanymi uliczkami czy domami w stylu Nowego Świata.

– Punta Cana – miasteczko to jest najdalej wysuniętym na wschód przylądkiem Dominikany. Region ten znany jest głównie z zachwycających plaż o białym piasku. Błękitne wybrzeże obsiane jest hotelami i barami i stanowi turystyczną Mekkę Dominikany.

– Puerto Plata – jest wielkim kompleksem hotelowym położonym w pobliżu międzynarodowego lotniska. Ten dominikański kurort znany jest z luksusów i raczej nie znajdzie się tu odosobnienia czy zacisznych zatoczek.

– Cabarete – miejsce dla amatorów sportów wodnych. Kierują się tu przede wszystkim indywidualni turyści, ponieważ region ten nie jest skomercjalizowany i brak w nim wielkich kompleksów hotelowych. Na plażach Cabarete króluje windsurfing, surfing i kitesurfing. Można się także pokusić o przejażdżkę katamaranem czy bananem ciągniętym za motorówką bądź przelecieć paralotnią.

– Las Terrenas – kiedyś była to tylko uśpiona wioska rybacka. Dziś stanowi modny, nowoczesny, luksusowy i kosmopolityczny kurort. Jest to raj na ziemi dla ludzi spragnionych leniuchowania i miłośników słońca.

Ten wpis opublikowano dnia 27 maja 2011 o godz. 9:14 am w kategorii kraje egzotyczne. Możesz śledzić komentarze tego wpisu przy pomocy kanału RSS 2.0. Możesz zostawić komentarz lub wysłać sygnał trackback ze swojego bloga.